Historia SEP i Oddziału

Stowarzyszenie Elektryków Polskich

Stowarzyszenie Elektryków Polskich jest największą w Polsce pozarządową organizacją twórczą o charakterze naukowo-technicznym działającą na rzecz użyteczności społecznej i publicznej założoną w 1919 roku przez inżynierów - przedstawicieli przemysłu elektrotechnicznego.

Stanowi dobrowolne zrzeszenie elektryków wszystkich specjalności oraz osób, których działalność zawodowa wiąże się szeroko rozumianą elektryką, a także osób prawnych zainteresowanych jego działalnością.

Zakres działalności obejmuje elektrotechnikę, energetykę, elektroenergetykę, elektronikę, radiotechnikę, optoelektronikę, bionikę, techniki informacyjne, informatykę, telekomunikację, automatykę, robotykę i inne dziedziny pokrewne.

 

Celem Stowarzyszenia jest m.in:

• propagowanie społecznie użytecznego wykorzystywania elektryczności dla wspomagania rozwoju gospodarczego kraju, inicjowanie i popieranie twórczości naukowej i technicznej we wszystkich dziedzinach elektryki i dziedzinach pokrewnych
• popularyzowanie elektryki, jej historii i twórców - szczególnie polskich, działanie na rzecz gospodarki energetycznej w zakresie wytwarzania, przetwarzania, przesyłania, dystrybucji i użytkowania paliw i energii we wszystkich postaciach oraz eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci, działanie na rzecz rozwoju systemów informatycznych i telekomunikacyjnych oraz społeczeństwa informacyjnego

 

Realizowane są one poprzez:

• monitorowanie i rozpatrywanie zagadnień naukowo-technicznych, prawnych, organizacyjnych, ekonomicznych
• formułowanie wniosków i postulatów dotyczących szeroko rozumianej elektryki
• publiczne wyrażanie opinii, współdziałanie z administracją rządową, samorządami i organizacjami zawodowymi oraz z władzami, instytucjami, organizacjami społecznymi, izbami i stowarzyszeniami - naukowymi, gospodarczymi, edukacyjnymi i oświatowymi, wykonywanie zadań zlecanych przez organa administracji publicznej, inicjowanie ustanawiania, uchylania oraz nowelizacji norm i przepisów z zakresu elektryki, wykonywanie i opiniowanie prac normalizacyjnych oraz prac z zakresu terminologii elektrycznej, prowadzenie działalności gospodarczej, w tym zwłaszcza: badanie jakości, ocena zgodności, udzielanie rekomendacji i referencji, rzeczoznawstwo, doradztwo
• wydawanie publikacji i czasopism naukowo-technicznych

 

Pierwsze zrzeszenie elektryków polskich powstały na obszarach trzech zaborów (Warszawa, Lwów, Kraków, Zagłębie Dąbrowskie, Poznań, Łódź ). Początkowo elektrycy zrzeszyli się w ramach organizacji ogólnotechnicznych. Począwszy od 1899 roku zaczęły się tworzyć organizacje skupiające wyłącznie elektryków. Pierwsza taka organizacja została utworzona w Warszawie 27.03.1899 roku pod nazwą Delegacji Elektrotechnicznej. Wchodziła ona w skład Sekcji I Techniczno - Przemysłowej Warszawskiego Oddziału Popierania Rosyjskiego Przemysłu i Handlu. Inicjatorem powołania Delegacji Elektrotechnicznej i jej przewodniczącym był Kazimierz Obrębowicz. W dniach l - 3. 10. 1903 roku odbył się pierwszy Zjazd Elektrotechników w Polsce. W 1904 roku Delegacja Elektrotechniczna przekształciła się w Koło Elektrotechników, które w 1907 roku przeniosło się do Stowarzyszenia Techników. 

 

Pierwszym zrzeszeniem elektryków we Lwowie była Sekcja Elektrotechniczna działająca od 1901 roku przy Towarzystwie Politechnicznym. Inicjatorem powołania Sekcji był Józef Tomicki. Sekcja położyła duże zasługi w pracach nad słownictwem elektrycznym. W roku 1908 odbyło się formalne powołanie Sekcji Elektrotechnicznej. Jej przewodniczącym został Kazimierz Drewnowski. Zrzeszona działalność elektryków w Krakowie rozpoczęła się w ramach organizacyjnych Krakowskiego Towarzystwa Technicznego istniejącego od 1877 roku. Początki działalności zbiegły się z okresem budowy elektrowni miejskich i trwały do 1912 roku. W tym roku w Krakowie odbył się zjazd elektryków, który uznał za konieczne utworzenie ogólnopolskiego Związku Elektrotechników Polskich. W roku 1914 nastąpiło formalne zorganizowanie się Sekcji Elektrycznej Krakowskiego Towarzystwa Technicznego. 

 

W Zagłębiu Dąbrowskim wspomniany Warszawski Oddział Popierania Rosyjskiego Przemysłu i Handlu zorganizował w 1886 roku przejawiającą aktywną działalność Sekcję Górniczo - Hutniczą. W 1911 roku powstało nie zarejestrowane u władz koło Elektrotechników, które zajmowało się tematami związanymi ze słownictwem elektrycznym, sprawami szkoleniowymi i organizacyjnymi. Z inicjatywy tego koła w dniu 24.05.1913 roku powołano do życia Stowarzyszenie Techników i zalegalizowano Koło Elektrotechników, którego prezesem został Kazimierz Gayczak. W Poznaniu organizacja skupiająca wyłącznie elektryków polskich powstała dopiero w październiku 1918 roku. Jednak już od około 1906 roku elektrycy przejawiali swoją działalność w tzw. Wydziale Przyrodników i Techników przy Towarzystwie Przyjaciół Nauk. 

 

W 1911 roku w TPN nastąpił podział wyodrębniający Wydział Techniczny i Wydział Przyrodniczy. Udział elektryków skupił się wyłącznie na działalności w Wydziale Technicznym, jak również w powstałym w tym roku Stowarzyszeniu Techników Polskich. W dniu 4.12.1918 roku w ramach tego Stowarzyszenia utworzono Wydział Elektrotechników. Pierwsi łódzcy elektrycy byli zrzeszeni w ramach Sekcji Technicznej Łódzkiej Warszawskiego Oddziału Towarzystwa Popierania Rosyjskiego Przemysłu i Handlu. Wykorzystując koniunkturę polityczną, w 1909 roku utworzyli Łódzkie Stowarzyszenie Techników. W dniu 28.10.1918 roku utworzono przy tym Stowarzyszeniu Techników Koło Elektrotechników. 

 

Z powołaniem do życia Stowarzyszenia Elektrotechników Polskich wiążą się bezpośrednio trzy zdarzenia:

1 uchwała podjęta na zjeździe elektryków w Krakowie w dniach 12-16 września 1912 roku, podkreślająca konieczność powołania do życia ogólnopolskiej organizacji elektryków;

2 zebranie kierowników elektrowni małopolskich, które odbyło się 4 stycznia 1919 roku i potwierdziło potrzebę utworzenia ogólnopolskiej organizacji;

3 uchwała podjęta 7 kwietnia 1919 roku przez uczestników zebrania Koła Elektrotechników w Warszawie o terminie zjazdu.

Na zjeździe, który odbył się w dniach 7-9 czerwca 1919 roku w Warszawie, zapadła uchwała o utworzeniu Stowarzyszenia Elektrotechników Polskich, do którego jako założycielskie przystąpiły koła: warszawskie, lwowskie, krakowskie i łódzkie. Tak więc data 9 czerwca 1919 roku otwiera historię SEP. Pierwszym Prezesem został wybrany profesor Mieczysław Pożaryski. W skład tymczasowego Zarządu weszli: Kazimierz Drewnowski, Ksawery Gnoiński, Roman Podoski, Kazimierz Szpotański, Józef Tomicki, Gabriel Skolnicki i Stanisław Bieliński. 
 

 

W wyniku połączenia się w 1928 roku Stowarzyszenia Elektrotechników Polskich ze Stowarzyszeniem Radiotechników Polskich 5 stycznia 1929 roku Komisariat Rządu m.st. Warszawy zatwierdził nowy statut SEP i zmianę nazwy na -Stowarzyszenie Elektryków Polskich-. W 1939 roku doszło do kolejnego połączenia ze Stowarzyszeniem Teletechników Polskich, tym razem bez zmiany nazwy. Na tym zakończył się proces integracji elektryków w jednym STOWARZYSZENIU ELEKTRYKÓW POLSKICH. 
Stowarzyszenie Elektryków Polskich, zwane dalej SEP, jest organizacją twórczą o charakterze naukowo - technicznym, stanowiącą dobrowolne zrzeszenie wszystkich specjalności oraz osób, których działalność zawodowa wiąże się z szeroko rozumianą elektryką, a także osób prawnych zainteresowanych działalnością SEP. 
 

 

SEP nieprzerwanie od 1919 roku:

- inicjuje i popiera polską twórczość naukową w dziedzinie elektryki w powiązaniu ze światowym postępem,
- przyczynia się do rozwoju wszystkich dziedzin elektryki w Polsce,
- dba o podnoszenie kwalifikacji elektryków, kultury technicznej i etyki zawodowej oraz upowszechnia wiedzę o elektryce w społeczeństwie,
- integruje zawodowo i społecznie środowisko elektryków, udziela pomocy swoim członkom,
- roztacza opiekę nad kształcącą się młodzieżą i młodą kadrą techniczną rozpoczynającą pracę zawodową, funduje stypendia naukowe,
- organizuje międzynarodowe, krajowe regionalne konferencje, sympozja i narady, poświęcone najbardziej aktualnym problemom elektryki, a także konkursy, wystawy i wycieczki techniczno - turystyczne,
- współpracuje z zagranicznymi organizacjami inżynierskimi, uzyskując dla polskich specjalistów dostęp do informacji o rozwoju światowej elektryki i do tytułu inżyniera europejskiego, jest członkiem Europejskiej Federacji Stowarzyszeń Inżynierów Elektryków EUREL,
- opracowuje opinie dotyczące programów, aktów prawnych i innych dokumentów przygotowanych przez władze administracyjne i inne organizacje,
- prezentuje władzom, instytucjom i zainteresowanym organizacjom własne poglądy dotyczące zasadniczych problemów z dziedziny elektryki,
- oddziaływuje na zakres treść programów nauczania w obszarze elektryki,
- organizuje szkolenie i dokształcanie elektryków oraz przeprowadza egzaminy kwalifikacyjne,
- uczestniczy w opracowywaniu norm i przepisów technicznych, ustanawia prenormy, normy i komentarze normalizacyjne SEP,
- prowadzi badania jakości szeregu urządzeń i artykułów elektrycznych,
- udziela rekomendacji i prawa posługiwania się znakiem rekomendacji SEP firmom z obszaru elektryki produkującym wysokiej jakości wyroby lub wykonującym usługi na odpowiednim poziomie jakościowym,
- wydaje czasopisma branżowe, wpływa na treści w nich publikowane, a także publikuje książki i inne materiały przeznaczone dla środowiska elektryków,
- prowadzi działalność gospodarczą w zakresie elektryki. 

 

SEP ma swoje oddziały we wszystkich miastach wojewódzkich i w wielu innych aglomeracjach miejskich. Oddziały skupiają koła terenowe, koła przy zakładach pracy i koła członków jednej specjalności. Członkowie SEP należą do wybranej przez siebie jednej lub kilku z kilkunastu sekcji specjalistycznych. W SEP działa kilkanaście komitetów naukowo - technicznych, skupiających wybitnych naukowców i praktyków z określonej dziedziny elektryki. Niektóre z nich, zwane polskimi komitetami, reprezentują SEP w organizacjach międzynarodowych. Kilkanaście sekcji naukowo - technicznych, mających także swoje odpowiedniki w oddziałach SEP, grupuje członków SEP z tej samej dziedziny elektryki lub o podobnych zainteresowaniach. Zarówno sekcje jak i komitety prowadzą działalność związaną z rozwojem danej dziedziny elektryki.

Historia Oddziały Bydgoskiego dostępna jest w postacji księgi Jubileuszowej wydanej z okazji 90-lecia. Dostęp w poniższych linkach:

 

Część 1 str. 1-75, 

Część 2 str. 76-143, 

Część 3 str. 144-213, 

Część 4 str. 214-282.